Begin maart is de trip naar Jordanie eindelijk gelukt! Gesterkt door bezoek vanuit het moederland, met veel moed vertrokken voor een weekendje woestijn. Vertrokken vanuit Jeruzalem richting Eilat (zo'n 4.5u in de bus) waar we een nachtje zijn blijven hangen. Niet veel speciaal eigenlijk, buiten het strand dan. Voor de rest hotels en uitgaansleven... Waarschijnlijk zijn de kalme stranden iets verder van het centrum verwijderd, maar we hadden geen tijd (en zin) om daar echt naar te zoeken.
Volgende dag naar de woestijn van Wadi Rum! Een jeep tochtje, thee drinken met een Bedoein, en overtuigd geworden om de nacht door te brengen in de woestijn... Achteraf gezien een beetje overhaast, want savonds beseften we dat we alleen waren met 2 mannen. Maar ze hebben zich gedragen:)
Volgende dag naar Petra, een stadje waar oude ruines te zien zijn. En het is wel indrukwekkend:
Savonds toch besloten om alweer verder te trekken naar Amman, hoofdstad. Jammer genoeg ben ik een uur na aankomst ziek gevallen, ik spaar jullie de foto's :) amai, het was echt afzien, maar het hotelletje viel goed mee. Niet echt proper en heel de nacht muziek maar ze hebben goed voor me gezorgd, met kippensoep en al!!
Amman leek ons ook niet de moeite om echt rond te hangen, en gezien mijn toestand zijn we de volgende morgen maar vertrokken richting het oude vertrouwde Jeruzalem, waar ik nog 2 dagen in bed heb gelegen :) Toch opmerkelijk hoe anders een mentaliteit kan zijn, van de zorgzame Jordaanse gastvrijheid naar de harde Israelische soldaat. Aan de grens was het lang wachten, en geen beetje compassie toonden ze! Terwijl het echt wel duidelijk was dat ik daar met koorts zat af te zien.. Zelfs op een verzoek of ze eventueel medicatie of zo hadden werd niet gereageerd.. Ah... Israel.. het voelt altijd een beetje als thuiskomen :)
No comments:
Post a Comment