Christelle, Thomas en ik willen iets doen met video en reality.. Maar wat??
Starten met portretten van alledaagse mensen in alledaagse situaties was het vertrekpunt.. We willen het zeer persoonlijk houden, zodat we niet de zoveelste documentaire filmen over het conflict. We willen persoonlijke verhalen horen, liefst gelinkt aan de plaats waar ze wonen.. Bijvoorbeeld wat hun favoriete plaats is in Jeruzalem, liefst met een of ander emotionele betekenis..
Maar het blijkt niet zo simpel om dit in praktijk om te zetten.. Ons eerste slachtoffer werkte niet echt heel goed mee.. Zijn favoriete plaats in Jeruzalem is..rarara... de Al-Aqsa moskee! Dat is de derde belangrijkste plaats voor elke moslim, na Mekka en Medina. Het was dus niet makkelijk om iets persoonlijk los te peuteren, hij draaide maar door over het conflict en de checkpoints..
We moeten dus werken aan onze interviewtechnieken...
Gisteren moest ik een interview met de Palestijnse Vakbond filmen... Vraag je naar de moeilijkheden van de werknemers en krijg je hetzelfde verhaal.. Pas op, het was interessant en ik ben er zeker van dat checkpoints en de rampzalige economische situatie geen positieve invloed hebben, maar hij sprak niet over de situatie in Palestina zelf. Lokale problemen van werknemers en hun werkgever.. Op het eind moest ik zelfs nog vragen wat de bond nu precies deed, want hij concentreerde zich vooral op het bedanken van de Belgische overheid voor hun financiele steun :)
Nogal goed dat we hier het interview toch beter konden sturen en ik hoop dat het Actieplatform Palestina tevreden is met het beeldmateriaal!
No comments:
Post a Comment