Little Guys

Mijn eeuwige broodwinning hier in Jeruzalem, de drie “little guys”.

Ze zijn vandaag drie geworden, en geef toe, het zijn echte schatjes. Al beginnen ze wel hun kuren te krijgen, amai! Als je iets opruimt en het ligt niet op de juiste plaats, zal je het rap horen. Maar dit kan ook schattig zijn, wanneer ik hen vraag om schoenen aan te trekken, wordt ik er vriendelijk op gewezen dat het sandalen zijn, geen schoenen. Schoenen dat is voor in de winter :) Maar ondanks hun moeilijke trekjes soms, zijn het echt welopgevoede jongens, en luisteren erg goed. Vooral “Ima (hebreeuws voor moeder) says yes” is een veelgebruikte zin, voornamelijk door henzelf! Het zijn nogal klikspanen :) En discussieren dat die gasten kunnen, niet te doen! Ik moet alleen zorgen dat ik niet teveel overneem, want hun catchy engels dringt snel door.. soms zeggen ze “Actually, avital is sleeping now”, met de nadruk op Actually.. Dat heb ik dus al overgenomen, en ook “So, So Much”, en Adin’s laatste kuur is al neuriend antwoorden met “uhu” en “u-u”, nogal moeilijk fonetisch weer te geven, maar dit weekend betrapte ik mezelf erop dat erg vaak te doen :) Omgekeerd probeer ik hen wat Nederlands bij te brengen, maar verder dan “voeten” en “een klein beetje” ben ik niet geraakt :)

Adin

Eli

Daniel

En goed nieuws, want vorige week was mijn allerlaatste ochtend!! Op vrijdag hebben ze vanaf nu school, dus ik hoef niet meer om 6u uit mijn bed (wel om 8u om te gaan werken, maar is beter dan 6 he), om vervolgens die gasten 3u in het park bezig te houden! Enkel zondagmiddag vanaf nu, en soms eens een vrijdagnamiddag, dan is er meer volk in het park en als ik weet dat het korter is, ben ik zelf veel energieker en aangenamer voor hen:)
Ik moet hen dringend aan een lief helpen!!

Nieuwste aanwinst van de familie, Avital!